پرداخت حداقل حقوق به جانبازان و آزادگان فاقد شغل تصویب شد
تاریخ انتشار: ۳۰ شهریور ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۰۶۲۲۲۱
نمایندگان مجلس شورای اسلامی با بررسی دوفوریت طرح استفساریه قانون بودجه ۱۴۰۱ مبنی بر پرداخت حداقل حقوق به جانبازان و آزادگان فاقد شغل موافقت کردند.
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ نمایندگان در نشست علنی امروز (چهارشنبه 30 شهریور) مجلس شورای اسلامی در جریان بررسی طرح دوفوریتی استفساریه بند(هـ) تبصره(12) قانون بودجه سال 1401 کل کشور، با متن این استفساریه با 158 رأی موافق، 7 رأی مخالف و 2 رأی ممتنع از مجموع 196 نماینده حاضر در صحن علنی مجلس موافقت کردند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
محسن زنگنه در تشریح این استفساریه گفت: در بند(هـ) تبصره(12) قانون بودجه سال 1401 کل کشور بحث جانبازان و آزادگان فاقد شغل و درآمد طرح بوده و این استفساریه منحصر به این قشر است. استفساریه مذکور به دنبال قانون جدیدی که نیاز به اعتبار داشته باشد و بار مالی به دولت تحمیل کند، نیست، بلکه این موضوع در قانون بودجه سال جاری مصوب شده و برای آن منابع مالی در جداول تعیین شده است.
نماینده مردم تربت حیدریه و مه ولات و زاوه در مجلس یازدهم ادامه داد: در حقیقت مبلغ 5 هزار و 600 میلیون تومانی که برای این قشر در نظر گرفته شده، از محل سرجمع بودجه نیروهای مسلح کسر و در جداول بودجه برای افزایش حقوق جانبازان و ایثارگران فاقد شغل و آسیب دیده از جمله جانبازان اعصاب و روان در نظر گرفته شده تا بخشی از مشکلات و هزینه های این افراد را جبران کند.
سیدغنی نظری خانقاه نیز در مخالفت با طرح مذکور با بیان اینکه هیچ نیازی به ارائه استفساریه نبوده و مجلس با این افزایش حقوق موافق است، ادامه داد: مخالفت بنده از این باب است که دولت نباید هر روز برای بخش های مختلف قانون به مجلس استفساریه دهد. قانون باید جامع و کامل باشد و ان شالله در دوره های بعدی قانون به نحوی تنظیم شود که دیگر دولت نیازی به ارائه استفساریه نداشته باشد، کما اینکه دولت برای تاخیر در انجام قانون و بهانه تراشی در اجرا اقدام به ارائه استفساریه به مجلس می کند، در حالی که در بسیاری از مواقع قانون کاملا شفاف است.
وی اضافه کرد: دولت همچنین باید برای افزایش حقوق کارکنان که هیچ تناسبی با تورم ندارد، متممی بیاورد.
در ادامه کمال علیپور خنکداری نیز در موافقت با طرح مذکور گفت: جای تاسف دارد که دولت بعد از گذشت 7 ماه از سال این قانون را اجرایی نکرده و استفساریه می دهد. امنیت و آرامش اکنون ما مدیون ایثارگران و رزمندگان بوده و باید به وضعیت معیشتی آنها توجه کنیم.
محمدحسن آصفری نیز در مخالفت با طرح استفساریه دولت عنوان کرد: متاسفانه بعد از گذشت چند دهه از دفاع مقدس هنوز وضعیت حقوق رزمندگان بلاتکلیف بوده و به صورت دائمی مشخص نشده است. علاوه بر این دولت باید به موضوع حقوق نیروهای مسلح که انقلاب و نظام مدیون آنهاست، توجه ویژه ای داشته باشد. هم اکنون برخی از نیروهای مسلح حقوقی کمتر از 6 میلیون تومان دریافت می کنند در حالی که امنیت و دفاع از کشور در اختیار آنهاست. اگر هم اکنون به این موضوع توجه نکنیم، چه تضمینی وجود دارد که در مجالس دیگر این مهم مورد توجه قرار گیرد.
وی ادامه داد: دولت باید لایحه نظام هماهنگ پرداخت حقوق را به مجلس ارائه کند و وضعیت حقوق رزمندگان یکبار برای همیشه به قانون دائمی تبدیل شود.
محمدرضا سید میرتاج الدینی در موافقت با طرح استفساریه گفت: علت ارائه این طرح برای این است که اگر به صورت طرح در مجلس مطرح می شد، بار مالی داشته و مشمول ماده 75 آیین نامه می شد، در خصوص این موضوع روز گذشته در کمیسیون برنامه و بودجه با حضور دستگاه های مختلف، بحث و گفت وگوی مفصلی صورت گرفت، هنگام بررسی لایحه بودجه کاملا این موضوع مورد توجه قرار گرفته و در جداول منابع مالی آن ذکر شده است. این ابهام در قانون وجود داشت که آیا پرداخت حقوق به رزمندگان و جانبازان فاقد شغل باید متناسب با حداقل حقوق کارکنان دولت باشد که جواب استفساریه؛ بلی بود.
مطابق بند هـ تبصره ۱۲ قانون بودجه سال ۱۴۰۱ کل کشور: بنیاد شهید و امور ایثارگران مکلف است از محل اعتبارات موضوع ردیف ۱۳۱۶۰۰ جدول شماره (۷) این قانون به جانبازان و آزادگان غیرحالت اشتغال معسر فاقد شغل و درآمد که بر‌اساس قوانین نیروهای مسلح مشمول دریافت حقوق وظیفه نمی‌باشند، تا زمانی که فاقد شغل و درآمد باشند، ماهانه کمک معیشت معادل حداقل حقوق کارکنان دولت پرداخت کند. آیین‌نامه اجرائی این بند به پیشنهاد مشترک سازمان برنامه و بودجه کشور و بنیاد شهید و امور ایثارگران تهیه می‌شود و به‌تصویب هیأت وزیران می‌رسد.
استفساریه- آیا مقصود قانونگذار از “معادل حداقل حقوق کارکنان دولت” در بند هـ تبصره ۱۲، مبلغ ۵۶.۰۰۰.۰۰۰ ریال بر اساس جزء ۱ بند الف تبصره ۱۲ قانون بودجه ۱۴۰۱ می باشد ؟ جواب- بله.
منبع: دانا
کلیدواژه: جانبازان و آزادگان قانون بودجه سال حقوق کارکنان حداقل حقوق فاقد شغل بند هـ
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.dana.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «دانا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۰۶۲۲۲۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
عواقب بند س تبصره ۶ قانون بودجه | وقتی برای معافیت‌ها سقف تعیین شود چه می‌شود؟
به گزارش بورس تابناک، قانون بودجه ۱۴۰۳ در آخرین روزهای سال گذشته در بند س تبصره ۶ چالش جدیدی را به بازار سرمایه و شرکت‌های بورسی و فرابورسی تحمیل کرده است. در این بند اعلام شده است:
مجموع معافیت‌ها، نرخ صفر مالیاتی، کاهش نرخ مالیاتی و سایر مشوق‌های مالیاتی اشخاص حقیقی و حقوقی از محل مجموع درآمدهای حاصل شده برای عملکرد سال ۱۴۰۳ کلیه مودیان به استثنای معافیت‌های دارای سقف زمانی مشخص و موارد مندرج در ماده (۱۳۹) قانون مالیات‌های مستقیم و قانون جهش تولید دانش بنیان برای اشخاص حقوقی تا پنج هزار میلیارد ریال (۵.۰۰۰.۰۰۰.۰۰۰.۰۰۰) و اشخاص حقیقی تا پانصد میلیارد ریال (۵۰۰.۰۰۰.۰۰۰.۰۰۰) قابل اعمال است.
به زبان بسیار ساده این بدان معناست که سقف ۵۰۰ میلیارد تومانی به عنوان سقف معافیت مالیاتی شرکت‌های بورسی و صندوق‌های سرمایه گذاری در نظر گرفته شده است.
با همه تلاش ها و اعتراضات برای جلوگیری از اجرایی شدن این بند سرانجام، یک فوریت طرح اصلاح بند س تبصره ۶ قانون بودجه ۱۴۰۳ در مجلس به تصویب رسید.
در این مطلب قصد داریم دوباره به عواقب بند س تبصره ۶ قانون بودجه بپردازیم. حامد موسوی از فعالان بازار سرمایه به بررسی این عواقب پرداخته است. عواقب بند س تبصره ۶ قانون بودجهحامد موسوی فعال بازار سرمایه | اول باید دقت کنیم فلسفه معافیت مالیاتی چیست؟ معافیت‌های مالیاتی اکثرا برای کار‌هایی مصوب شده است که انجام آن کار وظیفه دولت ها بوده است، اما بخش خصوصی انجام می‌دهد و بابت آن معافیت مالیاتی می‌گیرد. به عنوان مثال: ایجاد کارخانه در منطقه محروم و کم برخوردار، ایجاد باشگاه فرهنگی ورزشی برای ارتقای فرهنگ جامعه و گسترش ورزش، کمک بخش خصوصی به دولت بابت تامین انرژی از جمله برق که وظیفه دولت است و چندین خدمات دیگر که دولت می بایست انجام دهد، اما به دلیل کسری بودجه با مشوق معافیت مالیاتی، انجام آن را به بخش خصوصی واگذار کرده است.
حال با تعیین سقف معافیت مالیاتی، این معافیت‌ها از بین می رود و دیگر بخش خصوصی به کمک بخش دولتی نخواهد آمد. در شرایط رکود و تورم جامعه ایران و مشکل در فروش نفت، کماکان دولت مشکل کسری بودجه دارد و حالا مشوق‌های بخش خصوصی هم برداشته می شود و دیگر کسی نیست که این قبیل خدمات را به مردم بدهد. ای کاش اگر دولت قصد داشت معافیت‌ها را بردارد زمانی این کار را انجام می داد که خودش توان انجام آن را داشت.
نکته دیگر اینکه برخی سرمایه گذاری‌ها به شرط معافیت مالیاتی انجام شده است و حتی بعضی خصوصی سازی‌ها به این شرط بوده است حالا قرار است این معافیت ها برداشته شود. مثلا اگر تخفیف ۵% خوراک پالایشی‌ها نبود هیچکس این پالایشگاه‌ها را از دولت نمی‌خرید.
پس باید این را قبول کنیم اینکه بخش خصوصی با همین مشوق ها در منطقه محروم کارخانه ایجاد می‌کند، هزینه دارد و وقتی معافیت برداشته می شود، اعتماد به دولت از بین می رود و بعدا اگر دولت مشوق هم قرار دهد، چون تضمینی برای پایداری نیست، پس بخش خصوصی سرمایه گذاری نمی‌کند.
از عواقب دیگر مشکلات این بند س تبصره ۶ این است که توسعه زیرمجموعه های شرکت های بزرگ متوقف می‌شود.
وقتی شرکت هرچه زنجیره تولید خود را تکمیل کند تنبیه می‌شود و مالیات بیشتری پرداخت می کند پس مجبور نیست این کار را انجام دهد و بنابراین به جای بردن سود برای افزایش سرمایه و طرح توسعه، آن سود را بین سهامداران تقسیم می‌کند و این باعث می شود تا روند مستهلک شدن و خورده شدن شرکت ها سرعت بگیرد. این بند عملا در خلاف جهت رونق تولید و توسعه حرکت می‌کند. | نبض بورس
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»